De Bijbel: Gods Woord
De Bijbel is een bijzonder boek; nog steeds het meest verkochte boek ter wereld. De Bijbel is een kleine bibliotheek, die bestaat uit 66 boeken. Zeker veertig verschillende auteurs hebben er gedurende 1500 jaar aan gewerkt. Het woord Bijbel is afgeleid van het Griekse woord ‘biblia’, oorspronkelijk een meervoudsvorm die ‘boeken’ betekent, maar die later ook werd gebruikt als enkelvoud.
De Bijbel wordt ook wel Heilige Schrift genoemd. Deze benaming is aan de Bijbel zelf ontleend. Er wordt in de Bijbel gesproken over de ‘Schrift’ (zie Joh. 10:35 en 2 Tim. 3:16), de ‘Schriften’ (zie Matth. 22:29 en Hand. 18:24) en de ‘heilige Schriften’ (zie Rom. 1:2 en 2 Tim. 3:15). In deze teksten wordt vooral het Oude Testament bedoeld, maar Petrus past het ook toe op de brieven van Paulus (zie 2 Petr. 3:16). De aanduiding ‘schrift’ wijst op de geschreven vorm. God heeft Zijn Woord laten opschrijven.
De Bijbel wordt ten slotte ook nog Gods Woord genoemd (zie Rom. 10:17). Wel wordt in het Oude en Nieuwe Testament die naam nergens aan de hele Bijbel gegeven, maar slechts aan delen ervan. Omdat God in de Bijbel spreekt, kan de Schrift Gods Woord worden genoemd.
Het Oude en Nieuwe Testament
De Bijbel bestaat uit twee testamenten: het Oude Testament en het Nieuwe Testament. Het woord ‘testament’ komt uit het Latijn. In het Hebreeuws is het ‘berith’ en betekent het verbond. Dat woord komt wat betreft betekenis dicht bij het woord ‘belofte’. In het Grieks wordt het vertaald met ‘diathèkè’. Evenals het Latijnse woord ‘testament’ benadrukt dit het eenzijdige karakter van het verbond: het komt van God. De benamingen Oude en Nieuwe Testament worden al gebruikt in de Bijbel zelf (zie Luk. 22:20, 1 Kor. 11:25, 2 Kor. 3:6 en Hebr. 8:13).
Sinds het einde van de tweede eeuw na Christus zijn de namen Oude en Nieuwe Testament aanduidingen voor de beide delen van de Heilige Schrift. Het Oude Testament is geschreven in het Hebreeuws en enkele gedeelten in het Aramees. In de tijd van Ezra is het Oude Testament afgerond. In de tijd van de Heere Jezus is het als geheel bekend (zie Luk. 24:44). Het Nieuwe Testament is aan het einde van de eerste eeuw compleet. Dit is geschreven in het Grieks.
Behalve de boeken van het Oude Testament hebben lange tijd ook een aantal apocriefe boeken gezag gehad. De apocriefe boeken zijn een verzameling boeken en aanvullingen van oudtestamentische boeken, ontstaan tussen 300 voor Christus en 100 na Christus. De kerken van de Reformatie accepteren ze niet als onderdeel van het Oude Testament, al werd er toen wel eens in de kerk uit gelezen. De Rooms-Katholieke Kerk noemt de apocriefe boeken deutero-canonieke boeken.